Religious Epistemology Seminar (A Report from Dialogue between Muslim and Christian Philosophers)گزارش همایش بین المللی معرفت شناسی دینی – گفتگوی فیلسوفان مسیحی و مسلمان

چکیده

« فاهمه » دکارت در تبیینی که در تأمل چهارم کتاب تأملات از خطا ارائه می‌کند، نیروی بحث خود را بر تفاوت قرار می‌دهد و بر اساس بحثی که درباره این تفاوت می‌کند، توضیح می‌دهد که برای خطا نکردن « اراده » و باید به این تفاوت توجه کنیم و دامنه اراده خود را که نامحدود است، در حیطه فاهمه خود که محدود است، نگه داریم و نگذاریم از آن فراتر رود. در این صورت است که مرتکب خطا نمی‌شویم. پس هر خطایی نتیجه حکم اراده نامحدود در عرصه‌ای است که فاهمه محدود ما را به آن، راهی نیست. در این مقاله در نظر است در مورد تفاوتی که دکارت پیش می‌کشد چون و چرا شود و نشان داده شود که استدلال دکارت مبنی بر نامحدود بودن اراده، از جهتی می‌تواند بر نامحدود بودن فاهمه نیز صدق کند. زیرا آن استدلال صرفا غیر مادی بودن اراده را به اثبات می‌رساند نه نامحدود بودن آن را. در نتیجه تبیین دکارت از خطا و خاستگاه آن را تفاوت دامنه اراده و فاهمه دانستن، چندان موجه به نظر نمی‌رسد.

دانلود فایل (۵۴۸ دانلود)