ادیان بسیاری در جهان وجود دارند که خود را دین می دانند. بین آنها شباهت های خانوادگی بسیاری نیز می توان یافت. بسیاری از آنها آثار اجتماعی و روانی مشابهی دارند که در قالب مناسک جمعی و تجربه های دینی نمود می یابند. همچنین از جنبه های مختلفی نیز باهم متفاوت هستند و حتی در برخی از جنبه ها تعارض دارند. درست است که شاید همچون نینیان اسمارت با روشی پدیدارشناسانه بتوان مشخصه هایی را ذکر کرد که مدعیات دینی را از سایر مدعیات بشری همچون علمی، آداب و رسوم غیر دینی، نظام های اجتماعی و اندیشه های سیاسی غیر دینی و معرفت های فلسفی متمایز نمود ولی این تمایز ها هم نمی تواند تفاوت های بین ادیان را تبیین کند. اگر بخواهیم دسته بندی مناسبی از ادیان داشته باشیم بدون آن که مساله حقانیت را درباره آنها مطرح کنیم چه دسته بندی هایی می تواند مطرح شود. این تمایز بین ادیان از جنبه های مختلفی قابل طرح است. در اینجا در نظر دارم به یک تمایز اساسی بین ادیان که می تواند در ارزیابی حقانیت ادیان موثر باشد اشاره کنم و آن این است که برخی ادیان دو مدعای اصلی ناظر به واقعیت عالم دارند که در ادیان دیگر مورد نظر نیست، یعنی واقعی بودن خداوند و معاد.

دانلود فایل (۴۱۶ دانلود)