تربیت دینی ما توسط مربیانی انجام می شود که برخی مفاهیم و باورهای بنیادین دینی برای آنها هنوز واضح و روشن نشده است لذا در انتقال آن به متربیان بگونه ای سخن می گویند که برخی باورها بصورت نادرست در ذهن متربی شکل می گیرد و باعث می شود در آینده دچار تردیدهایی دینی بگردد. به همین جهت سلسله گفتارهایی بر اساس تجربیات علمی و فلسفی چند دهساله تنظیم شده است تا قدم قدم این مفاهیم و باورها روان و بدور از اصطلاحات فنی بگونه ای بازگو شود که بتواند راهنمایی برای مربیان برای نحوه انتقال آنها به متربیان بگردد. از جناب آقای علی اکبریان که این سلسله مباحث به همت ایشان آماده، تنظیم و قابل ارائه شده است سپاسگزاری می گردد.حمیدرضا آیت اللهی
گفتار سیزدهم: چرا خداوند اجازه می دهد در جهان شرورو بدبختی ها وجود داشته باشد؟

۱- آیا وجود مصیبتها و رنجها در عالم ناشی از مسائلی مثل زلزله ها، سیلها، بیماری ها به عدالت خداوند لطمه ای نمی زند؟
۲- خداوندا چرا این نوع شرور را در عالم آفریدی؟
۳- خداوند قوانینی که لازمه بهترین شرایط در زمین است قرارداده است که به صورتهای مختلف بروز می کند.
۴- این قوانین برخی موارد در نسبت با من شرور را تلقی می کند. در حالی که قانون اساس لازمه زندگی این جهان است.
۵- متربی باید این توقع را کنار بگذارد که قوانین عالم باید بگونه ای باشد که بیشترین خوشی را فقط برای او ایجاد کند.
۶- لازمه آفرینش انسان اختیار دادن به اوست و همین اختیار که لازمه انسان است برخی موارد به صورت جنایت از جانب افراد شرور بروز می کند.
۷- اختیار ذاتی بشر می تواند باعث شود انسان چنان اوج بگیرد که از ملائک فاقد اختیار هم بالاتر برود.

“