تربیت دینی ما توسط مربیانی انجام می شود که برخی مفاهیم و باورهای بنیادین دینی برای آنها هنوز واضح و روشن نشده است لذا در انتقال آن به متربیان بگونه ای سخن می گویند که برخی باورها بصورت نادرست در ذهن متربی شکل می گیرد و باعث می شود در آینده دچار تردیدهایی دینی بگردد. به همین جهت سلسله گفتارهایی بر اساس تجربیات علمی و فلسفی چند دهساله تنظیم شده است تا قدم قدم این مفاهیم و باورها روان و بدور از اصطلاحات فنی بگونه ای بازگو شود که بتواند راهنمایی برای مربیان برای نحوه انتقال آنها به متربیان بگردد. از جناب آقای علی اکبریان که این سلسله مباحث به همت ایشان آماده، تنظیم و قابل ارائه شده است سپاسگزاری می گردد.حمیدرضا آیت اللهی
گفتار سی و یکم: اهمیت تربیت مبتنی بر معاد

۱- تربیت دینی در آموزه های الهی متمرکز بر معاد است.
۲- دوسوم قران مستقیم و غیرستقیم درباره معاد است.
۳- اصل تربیت قرآنی تربیت معادی است.
۴- متاسفانه در تربیت دینی ما رشد تربیت مبتنی بر معاد بسیار ضعیف است.
۵- مربیان باید در هرگونه تربیت دیگری مثل تربیت خداشناسی، ولایی، فقهی تربیت معادی را روح اصلی کارشان قرار دهند.
۶- اگر هرچند وقت یکبار یاد معاد در دلهای ما زنده نگردد ضرر است.
۷- محور اصلی تربیت دینی تذکر معاد است.
۸- علی علیه السلام در خطبه متقین آنها را کسانی معرفی می کند که باشنیدن آیات جهنم وحشت زده می شوند و با آیات بهشت ذوق زده می گردند.