تربیت دینی ما توسط مربیانی انجام می شود که برخی مفاهیم و باورهای بنیادین دینی برای آنها هنوز واضح و روشن نشده است لذا در انتقال آن به متربیان بگونه ای سخن می گویند که برخی باورها بصورت نادرست در ذهن متربی شکل می گیرد و باعث می شود در آینده دچار تردیدهایی دینی بگردد. به همین جهت سلسله گفتارهایی بر اساس تجربیات علمی و فلسفی چند دهساله تنظیم شده است تا قدم قدم این مفاهیم و باورها روان و بدور از اصطلاحات فنی بگونه ای بازگو شود که بتواند راهنمایی برای مربیان برای نحوه انتقال آنها به متربیان بگردد. از جناب آقای علی اکبریان که این سلسله مباحث به همت ایشان آماده، تنظیم و قابل ارائه شده است سپاسگزاری می گردد.حمیدرضا آیت اللهی
گفتار بیست و پنجم: تبیین وحی (نبوت)
۱- وحی از طریق پیامبرانی که بیشترین شایستگی را داشته اند انتقال می یابد.
۲- وحی در مسیحیت با اسلام فرق دارد.
۳- حضرت عیسی علیه السلام با طول عمر کوتاهشان فرصت مکتوب کردن آموزه های وحیانی خود را پیدا نکرده است.
۴- آموزه های وحیانی ایشان از طریق حواریون انتقال یافته است و اولین بار پنجاه سال بعد از ایشان مدون شده است و به صورت انجیل درآمده است.
۵- بخشی از انجیل گفته های قدیسان هم هست.
۶- جریان وحی در مسیحیت ۱۵۰۰ سال بوده است ولی در اسلام فقط ۲۳ سال بوده است.
۷- آموزه های وحیانی پیامبران کلیاتی بوده است که با رشد بشریت متکامل تر گردیده است و نهایتا در متکاملترین نوع آن یعنی وحی اسلامی نهایت یافته است. (تکمیل تدریجی دین خداوند)
۸- بعد از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله هیچ وحیی وجود ندارد.