تربیت دینی ما توسط مربیانی انجام می شود که برخی مفاهیم و باورهای بنیادین دینی برای آنها هنوز واضح و روشن نشده است لذا در انتقال آن به متربیان بگونه ای سخن می گویند که برخی باورها بصورت نادرست در ذهن متربی شکل می گیرد و باعث می شود در آینده دچار تردیدهایی دینی بگردد. به همین جهت سلسله گفتارهایی بر اساس تجربیات علمی و فلسفی چند دهساله تنظیم شده است تا قدم قدم این مفاهیم و باورها روان و بدور از اصطلاحات فنی بگونه ای بازگو شود که بتواند راهنمایی برای مربیان برای نحوه انتقال آنها به متربیان بگردد. از جناب آقای علی اکبریان که این سلسله مباحث به همت ایشان آماده، تنظیم و قابل ارائه شده است سپاسگزاری می گردد.حمیدرضا آیت اللهی
گفتار بیست و نهم: معاد و معنای دقیق آن

۱- معاد با بقای روح پس از مرگ فرق می کند
۲- بقای روح یعنی پس از مرگ ادامه پیدا خواهیم کرد.
۳- معاد اشاره به زمانی دارد که خداوند تمامی انسانها را با هم به یکباره جمع می کند و اعمال تمامی آنها مورد ارزیابی قرار می گیرد.
۴- پس از قضاوت درباره اعمال انسان که حتی توسط خود انسان نیز انجام می شود مشخص می شود هر فرد مستحق بهشت است یا جهنم.
۵- ذهنیت ناقص و نامناسب از معاد آن را یک پاداش و عذاب تحمیلی از جانب خداوند می داند که مستقل از نفس اعمال ماست.
۶- خداوند می گوید انسان هرکار که می کند عملش برای او می ماند و بخش جدائی ناپذیر هویت انسان می شود.
۷- در معاد عین این شخصیت بروز پیدا می کند.
۸- بهشت و جهنم تجسم عمل ماست و آتش جهنم جز خود انسانها و اعمالشان نیست.
۹- برای متربی نباید بهشت و جهنم را در قدرت جبارانه و مهربانانه اضافی خداوند نشان داد، بلکه باید آنها را نتایج طبیعی اعمال انسان معرفی کرد.