تربیت دینی ما توسط مربیانی انجام می شود که برخی مفاهیم و باورهای بنیادین دینی برای آنها هنوز واضح و روشن نشده است لذا در انتقال آن به متربیان بگونه ای سخن می گویند که برخی باورها بصورت نادرست در ذهن متربی شکل می گیرد و باعث می شود در آینده دچار تردیدهایی دینی بگردد. به همین جهت سلسله گفتارهایی بر اساس تجربیات علمی و فلسفی چند دهساله تنظیم شده است تا قدم قدم این مفاهیم و باورها روان و بدور از اصطلاحات فنی بگونه ای بازگو شود که بتواند راهنمایی برای مربیان برای نحوه انتقال آنها به متربیان بگردد. از جناب آقای علی اکبریان که این سلسله مباحث به همت ایشان آماده، تنظیم و قابل ارائه شده است سپاسگزاری می گردد.
شکر گزاری از مهم ترین مبانی شکل گیری تربیت دینی است
مفهوم شکر گزاری ابتدا باید در مناسبات انسانی در متربی تجسم پیدا کند
درک مفهوم ربوبیت زمینه درک شکر گزاری از خداوند است
لزوم بیان نعمت های خداوند برای متربیان
چون تداوم رحمت و لطف خدا وجود دارد موجودات رحمت خداوند را درک نمی کنند
اگر نعمت همیشگی باشد عادی می شود
تمرین هایی برای درک نعمت
توجه کردن به دیگرانی که از یک نعمت محروم هستند برای درک یک نعمت
هر متربی متوجه باشد هر نعمتی چه مقدماتی دارد
اهمیت تجسم بخشیدن به نعمتها و انتساب آنها به خداوند
“