تربیت دینی ما توسط مربیانی انجام می شود که برخی مفاهیم و باورهای بنیادین دینی برای آنها هنوز واضح و روشن نشده است لذا در انتقال آن به متربیان بگونه ای سخن می گویند که برخی باورها بصورت نادرست در ذهن متربی شکل می گیرد و باعث می شود در آینده دچار تردیدهایی دینی بگردد. به همین جهت سلسله گفتارهایی بر اساس تجربیات علمی و فلسفی چند دهساله تنظیم شده است تا قدم قدم این مفاهیم و باورها روان و بدور از اصطلاحات فنی بگونه ای بازگو شود که بتواند راهنمایی برای مربیان برای نحوه انتقال آنها به متربیان بگردد. از جناب آقای علی اکبریان که این سلسله مباحث به همت ایشان آماده، تنظیم و قابل ارائه شده است سپاسگزاری می گردد.حمیدرضا آیت اللهی
بعد از درک فاعلیت خداوند و نعمتهایش به انسان و درک هماهنگی های زیبای عالم نوبت حمد است
توجه به الطاف الهی و در نتیجه شکر گزاری خداوند
الطاف الهی به هرکس حتی کسانی که مثل نابینایان محرومیتهای دارند بسیار زیاد است
ما غیر از شکر خداوند افعال الهی را در جهان می ستاییم و زیبای و هماهنگی آن را متذکر می شویم
حمد یعنی هم سپاس گفتن از الطاف الهی و هم ستودن افعال الهی در جهان و نسبت به خودمان
مثالی ملموس برای حمد در میان خودمان
توجه دادن متربیان به لزوم حمد خداوند
“