تربیت دینی ما توسط مربیانی انجام می شود که برخی مفاهیم و باورهای بنیادین دینی برای آنها هنوز واضح و روشن نشده است لذا در انتقال آن به متربیان بگونه ای سخن می گویند که برخی باورها بصورت نادرست در ذهن متربی شکل می گیرد و باعث می شود در آینده دچار تردیدهایی دینی بگردد. به همین جهت سلسله گفتارهایی بر اساس تجربیات علمی و فلسفی چند دهساله تنظیم شده است تا قدم قدم این مفاهیم و باورها روان و بدور از اصطلاحات فنی بگونه ای بازگو شود که بتواند راهنمایی برای مربیان برای نحوه انتقال آنها به متربیان بگردد. از جناب آقای علی اکبریان که این سلسله مباحث به همت ایشان آماده، تنظیم و قابل ارائه شده است سپاسگزاری می گردد.حمیدرضا آیت اللهی

۱. مبنای اعتقادات یک مسلمان توحید، نبوت و معاد است.
۲. اولین اصل نه تنها باور به خدا بلکه باور به یگانگی خداوند است.
۳. یگانگی خدا باید بگونه ای به متربی گفته شود که با یک فرد بودن اشتباه نشود.
۴. یگانه بودن خداوند مثل یگانگی مفهوم کلی زیبایی (نه زیبا) است که نمی توان دوتا از آن تصور کرد.
۵. تنها یگانه بودن خدا نیست بلکه این اعتقاد مهم است که تنها یک موثر در عالم وجود دارد.
۶. نبوت یعنی خداوند بخاطر ربوبیتش باید برای زندگی ما راه نشان دهد.
۷. او ما را رها نکرده است. اگرچه برای راه درست زندگی به ما عقل داده است ولی خدا می داند که عقل فقط تا حدی می تواند ما را راهنمایی بکند.
۸. پس برای برآوردن بسیاری نیازهای جزئی تر ما به راه درست زندگی، از طریق واسطه هایی بین خودش و مردم، افرادی را به عنوان پیام آور برگزیده است که راهنمایی های او را به مردم برسانند.
۹. نبوت به این معناست. حتی می توانیم ما مدعی پیامبر از خدا باشیم.
۱۰. وحی نحوه فرستادن پیام از جانب خداوند به پیامبران است.
۱۱. معاد با زندگی پس از مرگ که فقط دلیل بر بقای روح است فرق می کند.
۱۲. معاد یعنی اعتقاد به روز رستاخیز که در آن اعمال انسان به او نشان داده می شود و مور د قضاوت قرار می گیرد.
۱۳. در معاد باید بیشتر به توصیف و تبیین معاد پرداخته شود نه به استدلال بر آن.
۱۴. شیعه اصول مکمل دیگری را به عنوان بنیادهای اعتقادی خود دارد به اسم عدل و امامت.

“