تربیت دینی ما توسط مربیانی انجام می شود که برخی مفاهیم و باورهای بنیادین دینی برای آنها هنوز واضح و روشن نشده است لذا در انتقال آن به متربیان بگونه ای سخن می گویند که برخی باورها بصورت نادرست در ذهن متربی شکل می گیرد و باعث می شود در آینده دچار تردیدهایی دینی بگردد. به همین جهت سلسله گفتارهایی بر اساس تجربیات علمی و فلسفی چند دهساله تنظیم شده است تا قدم قدم این مفاهیم و باورها روان و بدور از اصطلاحات فنی بگونه ای بازگو شود که بتواند راهنمایی برای مربیان برای نحوه انتقال آنها به متربیان بگردد. از جناب آقای علی اکبریان که این سلسله مباحث به همت ایشان آماده، تنظیم و قابل ارائه شده است سپاسگزاری می گردد.حمیدرضا آیت اللهی
گفتار چهاردهم: نحوه تبیین انواع برهانهای اثبات وجود خداوند

۱- برهان های معتبر بر وجود خداوند چند برهان است:
۲- اول- برهان امکان و وجوب که برهان قاطعی برای اثبات وجود خداوند است.
۳- دوم- برهان نظم که بیشتر ارزش تنبّهی دارد و بهتر است بگوییم راه نظم.
۴- برهان امکان و وجوب بحث عقلی عمیق دارد. لذا برای جا انداختن آن ممارست عقلی لازم است.
۵- علی رغم این که برهان نظم برهان قاطعی بر اثبات وجود خداوند نیست ولی بسیار موثرتر است.
۶- بر هان نظم فقط اثبات می کند که شعوری ورای عالم است و دیگر ویژگی های خداوند مثل خالقیت او را اثبات نمی کند.
۷- سوم- برهان فطرت است فقط روشن می کند که باید موجودی الوهی ورای ما وجود داشته باشد.
۸- برهان فطرت نمی تواند خداوند را بر اساس ویژگی هایی که ادیان برای او قائل هستند اثبات کند.
۹- محدوده برهان ها را باید فهمید و در انتقال آن به متربی به این محدوده ها باید توجه کرد.
۱۰- چهارم- برهان صدیقین است که بسیار زیبا و عمیق است.
۱۱- برهان صدیقین در حد دبستان و متوسطه اول نیست بلکه در حد متوسطه دوم به بالاست که متربی توان تفکر عمیق فلسفی را داشته باشد.
۱۲- پنجم- برهان مبتنی بر شنیده های اطمینان یافته است که اغلب مردم بر اساس آن به خداوند اعتقاد پیدا کرده اند.
۱۳- بسیاری از معرفت های ما قابل اثبات عقلی مثل اثبات های هندسی نیست. ولی معرفتی بسیار کامل و قابل پذیرش است. (مثل معرفت های تاریخی ما)

“